En daar gaan we weer. Wat zou je zeggen van een leuk werkje om warm te lopen? Een romp kaal zetten bijvoorbeeld. We beginnen met de naden.
Ommelander staat nu alweer enkele jaren op de kant. Maar de krimp van het hout door uitdroging valt best mee. Al een geluk. Het is nooit leuk om in een boot te staan en de zonnestralen tussen de naden van de romp te zien binnenvallen.
Die beperkte krimp wijd ik aan de goede kwaliteit van het hout en de bouw. Ook het feit dat Ommie op een aarden ondergrond staat, is een voordeel. Het zorgt voor een vochtigere omgeving. Een betonnen vloer daarentegen neemt geen vocht op, en bij zomerweer warmt hij op. Twee zaken die uitdroging van de romp zouden bevorderen.
Uiteraard vraag ik mij nu wel af of die trage uitdroging niet betekent dat de opzwelling van het hout even traag gaat verlopen bij de tewaterlating van de boot. Als er nu één ding nog minder leuk is dan binnenvallende zonnestralen op het droge, is het wel binnenstromende water in het natte. Gesteld dat het hout uberhaupt nog terug opzwelt. Die planken zijn tenslotte al zeventig jaar oud.
Stress!... Ik denk teveel na. Gewoon ermee stoppen. Verder krabben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten