Een, twee, drie... Start!!

 

En daar gaan we weer. Wat zou je zeggen van een leuk werkje om warm te lopen? Een romp kaal zetten bijvoorbeeld. We beginnen met de naden. 

 

 

Ommelander staat nu alweer enkele jaren op de kant. Maar de krimp van het hout door uitdroging valt best mee. Al een geluk. Het is nooit leuk om in een boot te staan en de zonnestralen tussen de naden van de romp te zien binnenvallen.
Die beperkte krimp wijd ik aan de goede kwaliteit van het hout en de bouw. Ook het feit dat Ommie op een aarden ondergrond staat, is een voordeel. Het zorgt voor een vochtigere omgeving. Een betonnen vloer daarentegen neemt geen vocht op, en bij zomerweer warmt hij op. Twee zaken die uitdroging van de romp zouden bevorderen.

Uiteraard vraag ik mij nu wel af of die trage uitdroging niet betekent dat de opzwelling van het hout even traag gaat verlopen bij de tewaterlating van de boot. Als er nu één ding nog minder leuk is dan binnenvallende zonnestralen op het droge, is het wel binnenstromende water in het natte. Gesteld dat het hout uberhaupt nog terug opzwelt. Die planken zijn tenslotte al zeventig jaar oud.

Stress!... Ik denk teveel na. Gewoon ermee stoppen. Verder krabben...

Off Center Harbor

Een forumlid op WoodenBoat kwam op de proppen met Off Center Harbor, een site over klassieke jachten met filmpjes, blogs en interviews. Best wel interessant, maar het lidgeld voor de site moet betaald worden met een creditcard. Oorspronkelijk bestond er wel een mogelijkheid om Paypal te gebruiken, maar alleen wanneer je ook dat account spijsde met ...een creditcard. Een gewone bankoverschrijving was blijkbaar niet voldoende.
Ik heb nog een mailtje gestuurd naar Off Center Harbor om de kwestie aan te kaarten, maar een antwoord heb ik nooit gekregen.

Spijtig..., maar "ander en beter" zoals een oude wijsheid pleegt te zeggen.

Een hele tijd later -ik was Off Center Harbor al totaal vergeten- ontving ik een mail van de organisatie. Blijkbaar kregen al diegenen die ingeschreven waren op de lezersbrief van het Britse Classic Boat de mogelijkheid om voor 3 maanden, gratis, de Off Center site te verkennen.

En van die mogelijkheid heb ik dapper gebruik gemaakt.

Off Center Harbor is een mooi verzorgde site. Heel professioneel opgevat. Maar het mankeert wat aan "substantie". Die filmpjes van 5 à 15 minuten zijn heel plezant, maar overstijgen nog te weinig het niveau van infotainment.

Dat wil niet zeggen dat er geen interessante dingen op te vinden zijn. Ik genoot van het interview met de eigenaresse van een Concordia Yawl. Voor de eerste keer zag ik kwalitatieve, bewegende beelden van deze bangelijk mooie jachten. Zonde dat we ze niet tegenkomen in onze europese jachthavens.

Ook bepaalde educatieve onderwerpen als het wrikken van een roeiboot, of ankertechnieken worden behandeld. Wrikken is bv echt iets wat je moet "zien" doen om het te snappen. Da's alvast een punt voor Off Center.

De beurs klassieke schepen is niet meer...

Helemaal verdwijnen zal de beurs klassieke schepen niet want ze wordt geïntegreerd in de HISWA Amsterdam Boat Show onder de naam ‘HISWA Klassieke Schepen’.

Het verkoopspraatje van de integratie klinkt als volgt:

" Tijdens de 2014-editie van de HISWA Amsterdam Boat Show wordt voor het eerst de nieuwe aanwinst de ‘Beurs Klassieke Schepen’ geïntegreerd. Onder de nieuwe naam ‘HISWA Klassieke Schepen’ maakt de traditionele Nederlandse scheepvaart vanaf dat moment deel uit van de grootste watersportbeurs van Nederland. Daarmee krijgt de HISWA het breedste aanbod van schepen en scheepsbenodigdheden. De Beurs Klassieke Schepen maakt hiermee een grote stap richting verdere professionalisering en krijgt een aanzienlijk groter bereik dan het evenement in haar huidige vorm."

De redenering legt inderdaad de zwakte van de oude beurs bloot: het was een kleinschalig gebeuren dat ieder jaar grotendeels dezelfde standhouders en dezelfde bezoekers aantrok. Dat wordt na een tijdje saai, en voor de handelaars, commercieel niet interessant.
Zelf ben ik de laatste jaren ook niet meer gegaan, enerzijds om die "been there, done that" reden, anderzijds omdat Enkhuizen toch wel ver is. Met de trein was je heen en terug een godganse dag onderweg, terwijl je maar 2 uurtjes op de eigenlijke beurs zat. Met de verhuis naar Amsterdam wordt de afstand terug een pak interessanter.

Ik heb meer twijfels over die Hiswa show. Ik moet opletten wat ik zeg, want ik heb die nog nooit bezocht.  Het kan zijn dat ik iets over het hoofd zie als ik stel dat de Hiswa een broertje is van de Belgian Boat Show in Gent. Een broertje dat bijna het dubbele bezoekersaantal trekt. En ik vind de beurs in Gent al niet te genieten: veel plastiek dat door gladde jongens aan de man gebracht wordt in een kleffe, warme hal met een harde verlichting om het bling-bling gehalte te accentueren...

Het is te hopen dat HISWA Klassieke Schepen geen folklore-eiland gaat worden binnen de "echte" beurs. Een onafhankelijke, sfeervolle beurs die haar commerciële opdracht niet kan waarmaken, overleeft niet. Punt uit. Maar als de beurs in haar nieuwe setting haar niche karakter niet kan waarmaken en degradeert tot een maritieme markt met prullaria, heeft de berg in deze een muis gebaard.

Zou bv een samenwerking tussen Oostende voor Anker, de Beurs Klassieke Schepen en de Dutch Classic Yacht Regatta geen "natuurlijkere" verbinding geweest zijn: een festival, een beurs en een wedstrijd?

Deel 5: een ontmoeting met gevolgen.

Nadat de Duitsers pleziervaart op het IJsselmeer verboden, brachten Paul en Tine Ommelander naar Aalsmeer. De nieuwe uitvalsbasis werd jachthaven Dragt aan de Westeinderplassen. Zo konden ze tijdens de oorlog verder zeilen tot het verbod ook daar van toepassing werd.

Op een gegeven moment, ergens in 1943, vinden we Ommelander terug in 't Fort te Warmond. Gelegen aan de Kagerplasssen ligt deze jachthaven in het oudste watersportgebied van Nederland.
Al in de jaren '30 waren deze plassen zeer populair tijdens mooie zomerdagen .

Ommelander dobberde aan een steiger. Ze had net de aandacht getrokken van een voorbijganger. De man bleef staan en bestudeerde met aandacht het jacht. Hij vond het een mooi, stoer scheepje en wilde graag met de eigenaars kennis maken.

Deze toevallige ontmoeting zou er toe leiden dat Paul en Tine na de oorlog mede-oprichters zouden worden van de Nederlandsche Vereeniging van Kustzeilers, een vereniging die nog steeds bestaat. Jaren later zou die man in kwestie, Baron van Hoëvell, beweren dat tijdens die ontmoeting met Paul en Tine Verstraaten het plan om de vereniging op te richten voor de eerste keer ter sprake kwam.

Paul zou nadien deze bewering nuanceren omdat van Hoëvell al met een plan in gedachten rondliep toen hij bij hen aan boord kwam, en dat van Hoëvel als dusdanig moet gezien worden als de initiatiefnemer.

Hoe dan ook, in januari 1946 werd de vereniging door 25 personen opgericht in "De Rode Leeuw" te Amsterdam. Maar een van de eerste fundamenten werd blijkbaar gelegd aan boord van Ommelander.

Charlesville naar Oostende?

"Herman Lodewyckx (Groen) stelt gedeputeerde Franky De Block voor om de komst van de Congoboot Charlesville naar Oostende op te nemen in het project van het op te richten Maritiem Museum."

volledig artikel 

Welles - nietes - welles - nietes...

Met de nakende kroning van Willem-Alexander tot koning van Nederland leert een mens nog iets over het culturele erfgoed van onze noorderburen.

Dat ze een gouden koets hadden, is algemeen geweten. Maar dat die koets ook nog een maritiem zusje heeft, was - voor mij althans - een nieuwtje.

De Koningssloep is gebouwd in 1816-1818 als cadeau voor de koning Willem I. Die heeft de sloep overigens nooit gebruikt, omdat hij zich liever liet zien in een voor die tijd modern stoomjacht.
Ontworpen door Glavimans, gebouwd op de Marinewerf in Rotterdam en voor het laatst gebruikt in 1962 bij het zilveren huwelijk van koningin Juliana en prins Bernhard, maakt de boot nu deel uit van de collectie van het Amsterdamse scheepvaartmuseum.

Iemand met visie en gevoel voor decorum heeft het idee geopperd dat het hoog tijd is om de koningsloep nog eens te gebruiken. En wat een beter excuus dan een koningskroning. Dan heeft zo'n monarchie toch tenminste 1 keer z'n nut kunnen bewijzen.

Helaas, helaas, de burgemeester van Amsterdam Eberhard van der Laan vindt dat geen goed idee. Nee, de koningssloep is volgens hem te onstabiel voor het IJ. Iets wat wordt tegengesproken door de geschiedenis, want de boot is op dat water dikwijls genoeg gebruikt. En de sloep verkeert in een te slechte staat. Dat hebben geleerde mensen hem verteld. Experts van het scheepvaartmuseum denken er anders over. 2 weken zou voldoende zijn om het pronkstuk vaarklaar te krijgen.

Zijn ze nu helemaal op hun kop gevallen?

Van een mug nooit een olifant maken, is een stelling die ik graag verdedig. Zelfs met veel overtuiging wanneer de stelling van toepassing is op een situatie van iemand anders.
Maar ik durf ook wel eens in een kramp schieten. Zeker wanneer het een situatie betreft die mij wél aangaat. 

De vraag is nu of 10 km een olifant, dan wel een mug is.

Een paar dagen geleden heeft het flink gestormd in "de Vlaanders". Vooral in Meulebeke en Oosterzele is de schade groot. Windhozen en valwinden hebben tientallen huizen zwaar beschadigd,  6 zijn er onbewoonbaar verklaard en een voetbalkantine is volledig gaan vliegen. Enfin, een regelrechte ramp voor de betrokkenen.

Wanneer je op de kaart een streep trekt van Meulebeke naar Oosterzele, krijg je een mooie horizontale lijn. Ommelander ligt op 10 kilometer ten noorden van die lijn. Voor het zelfde geld had Moeder Natuur die windhoos bovenop mijn schuit gedropt.

Natuurlijk,... er zat nog altijd 10 kilometer tussen en geen 100 meter. Dat zet het al enigzins in perspectief. Maar windhozen zijn ook niet bepaald dagdagelijkse fenomenen. En dan is die 10 kilometer nog altijd véél, véél te weinig.

Ommelander.be

Vanaf vandaag is deze blog bereikbaar met een eigen url: ommelander.be.
Het bekt natuurlijk wel gemakkelijker dan ommelanderdotblogspotdotblabla..

Trouwens, er bestaat nog een ommelander-domeinnaam, eentje met een nederlandse extentie.  Maar die brengt je naar een antiquariaat,  gespecialiseerd in geschiedenis, topografie en literatuur uit de provincies Groningen, Friesland en Drenthe. 
Misschien moest ik maar eens een samenwerking voorstellen. Antiquariaten en oude boten. Er is wel een zeker verband,  ik voel me aangesproken, maar de grote massa gaat me nooit volgen. Oude boeken zijn niet sexy genoeg.

Dju toch.

Redding Congoboot Charlesville nabij?

"Twee Belgische ondernemers die zich voorlopig niet aan het publiek willen bekendmaken, zijn bereid om een "ernstige investering" te doen in de Charlesville, de laatste overblijvende Antwerpse Congoboot die momenteel in het Duitse Rostock klaargemaakt wordt om naar de sloop te worden gebracht, zo laat Watererfgoed Vlaanderen weten."

volledig artikel 

Charlesville

"De laatste Congoboot, de Charlesville, zou dan toch gered kunnen worden. De Charlesville is het laatste overblijvende schip dat jaren geleden instond voor de bootverbinding tussen Antwerpen en Congo, maar dreigt gesloopt te worden. Overnemers kunnen het schip nu kopen voor 1 symbolische euro, maar er hangen nog andere prijskaartjes aan."

volledig artikel


Ik zie geen enkel schip graag naar een sloopwerf gaan, maar als de Charlesville gered wordt, hoop ik dat ze er een betere bestemming voor vinden dan een museum. Er is naar mijn bescheiden mening geen behoefte aan een 2de Mercator.

Een schip dat gebruikt wordt waarvoor het ontworpen is, krijgt regulier onderhoud en zal uiteindelijk beter af zijn dan een tobbe aan de ketting, of nog erger: op het droge. Ik snap nog altijd niet waarom men de Mercator niet terug in de vaart gebracht heeft. Met de opleving van klassieke zeilvaart, de Tall Ships Races, de explosie aan maritieme festivals had men redenen genoeg.
De Charlesville is minder veelzijdig in varend hergebruik, denk ik. Enfin... afwachten maar.