...Nee, Urbanusfans, geen stro... Hout!
Eiken planken die tot spanten verzaagd zullen worden, en een stevige eiken balk dat als basismateriaal gaat dienen voor de wrangen. Het kleinere balkje op de achtergrond behoort niet tot de partij. Langs de zijkant zie je duidelijk een lichtere verkleuring. Dat is spint, heel rotgevoelig, en dus waardeloos om in de boot te gebruiken.
In een perfecte wereld waar geld geen rol speelt, zouden deze wrangbouten vervangen worden door nieuwe exemplaren. Dat zou niet alleen slim zijn, het zou ook van inzicht getuigen om dit nu te doen, wanneer heel het interieur uit de boot verwijderd is. En eigenlijk geldt dit voor alle bouten in de kiel, ook voor de kielbouten die je oa aan de andere kant van de stalen hulpspant ziet steken. Een zware en kostelijke ingreep, want dan moet de loden ballast van de kiel verwijderd worden.
Koen vindt dit zotte kosten, want volgens hem zijn de kielbouten in goede staat. Dus ga ik verder op zijn professioneel oordeel, alhoewel mijn gezond verstand me zegt dat het eigenlijk niet mogelijk is om volledig zeker te zijn van de staat van die bouten zonder de boel te demonteren. Mijn bankrekening, die in dit geval niet de minste consideratie heeft voor mijn angsten, marcheert vrolijk achter de mening van Koen aan.
Uiteindelijk hebben we toch een compromis bereikt tussen wat financieel en praktisch mogelijk is.
Normaal gezien is een houten kielbalk door middel van wrangen met de romp van een boot verbonden. Door deze wrangen steekt dan een kielbout die het ballast onder de kielbalk tegen het schip houdt.
Bij Ommelander zijn deze wrangen van secundair belang. De kielbouten zijn rechtstreeks aan de kielbalk bevestigt, en die kielbalk hangt aan relatief recente, stalen hulpspanten met hier en daar een vernieuwde kielbout.
Het sleutelwoord is hier relatief. Je weet natuurlijk niet wanneer die werken uitgevoerd zijn. Voor het zelfde geld gaan die dingen ook alweer 30 jaar mee. Het ware daarom interessant geweest indien de vorige bezitters wat guller hadden omgesprongen met informatie over hun eigenaarschap.
In elk geval ogen die aanpassingen nog in goede staat.
Om toch meer zekerheid in te bouwen, bestaat het compromis eruit, dat we in elke nieuwe wrang, een nieuwe bout gaan aanbrengen die tot in het loden ballast steekt. Op die manier brengen we zonder zware strukturele ingrepen toch een nieuwe kielophanging aan.
