Hallelujah!
We zijn er dan toch geraakt. De deknaden worden opgespoten. Een lijdensweg is ten einde gekomen, en de toekomst lacht ons weer wat opgewekter toe.
1) +/- 160 meter oude sikaflex uit de deknaden halen
Nee, even serieus. Dit was een fenomenaal deprimerend prutswerkje. Het zou "vriendelijker" aanvoelen, moest de mogelijkheid bestaan hebben om er meerdere dagen per week aan te werken. Dan is het de zaak om door de zure appel te bijten binnen een overzienbare termijn.
Nu sleepte de taak zich van de ene maand in de andere. De combinatie van veel regen en een lekkende boottent leverde nog extra vertragingen op.
Maar de grote boosdoener, ...het is dom werk:
Nu sleepte de taak zich van de ene maand in de andere. De combinatie van veel regen en een lekkende boottent leverde nog extra vertragingen op.
Maar de grote boosdoener, ...het is dom werk:
1) +/- 160 meter oude sikaflex uit de deknaden halen
2) +/- 160 meter deknaden uitfrezen zodat je terug
een propere, u-vormige naad krijgt
3) +/- 160 meter plakband van 5 mm op de bodem van
de deknaad kleven + bijsnijden
4) +/- 320 meter zijkant van de deknaden
behandelen met een primer
5) +/- 160 meter deknaad opnieuw opspuiten met
sikaflex
Meestal moet je je verstand op nul zetten, maar dat lukt enkel voor een beperkte tijd. Als verstand een "uit"-knop zou hebben, zou het geen verstand zijn. En dan begint een mens natuurlijk na te denken; teveel na te denken:
-"Waar ben je in godsnaam mee bezig? Een boot renoveren die in zijn achtste decennium zit? Hersengeamputeerde idioot! Het ding is misschien al morsdood, maar ben jij de enige die dat niet door heeft?"
Alle horrorverhalen over geruïneerde mensen die fortuinen in maritieme illusies gestoken hebben, spoken door je hoofd. En blijven er veel langer ronddwalen dan de tijd die je op dat dek zit.
Nu ja, volgend jaar rond deze tijd... Maar dat dacht ik verleden jaar ook. En het jaar daarvoor.
Meestal moet je je verstand op nul zetten, maar dat lukt enkel voor een beperkte tijd. Als verstand een "uit"-knop zou hebben, zou het geen verstand zijn. En dan begint een mens natuurlijk na te denken; teveel na te denken:
-"Waar ben je in godsnaam mee bezig? Een boot renoveren die in zijn achtste decennium zit? Hersengeamputeerde idioot! Het ding is misschien al morsdood, maar ben jij de enige die dat niet door heeft?"
Alle horrorverhalen over geruïneerde mensen die fortuinen in maritieme illusies gestoken hebben, spoken door je hoofd. En blijven er veel langer ronddwalen dan de tijd die je op dat dek zit.
Nu ja, volgend jaar rond deze tijd... Maar dat dacht ik verleden jaar ook. En het jaar daarvoor.
Enfin, een ding kan ik je wel al vertellen: de eerste die het in zijn hoofd haalt om zonnecreme, body lotion, mayonaise, en soortgelijke substanties op dat dek te morsen, wordt met het anker op de rug gebonden overboord gesmeten!
